ΜΕΡΟΣ Α’ : ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ Ως ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ (7ος – 19ος αι.)
ΛΉΘΗ, Περιηγητές, αρχαιοκαπηλία, ΛΙΘΑΓΏΓΗΣΗ
Η εγκατάλειψη της σπουδαίας πρωτεύουσας των Ηλείων, ολοκληρώνεται στις αρχές του 7ου αι. μ.Χ. και τα ίχνη της χάνονται κατά τους επόμενους αρκετούς αιώνες.
Κατά την Τουρκοκρατία, λιγοστά ερείπια στέκουν όρθια ενώ η άλλοτε ακμαία πόλη έχει καταχωθεί και μετατραπεί σε καλλιεργήσιμη γη από τους κατοίκους των γειτονικών χωριών Παλαιόπολη και Καλύβια.
Κάλυψη των αρχαίων καταλοίπων
Τα περισσότερα κατάλοιπα της αρχαίας πόλης καλύφθηκαν από πλημμύρες του ποταμού Πηνειού, αλλά κάποια ρωμαϊκά κτίσματα παρέμειναν ορατά.
Έλλειψη νέας κατοίκησης
Η αρχαία πόλη δεν επιλέχθηκε για νέα κατοίκηση, εκτός από κατοίκους δύο μικρών χωριών στην περιφέρεια της πόλης.
Χρήση οικοδομικού υλικού
Τα κατάλοιπα χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό λόγω έλλειψης λατομείων στην περιοχή.
Αναζήτηση αρχαίων θησαυρών
Η εύφορη έκταση αποκάλυπτε θραύσματα του παρελθόντος, ενθαρρύνοντας την αναζήτηση “θησαυρών”.
Τουρκοκρατία και αναζήτηση αρχαίων
Κατά την Τουρκοκρατία, η αναζήτηση αρχαίων αντικειμένων εντάθηκε, και πολλά ευρήματα, κυρίως νομίσματα, κατέληξαν σε παζάρια και ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη..
Ευρωπαϊκή Αναγέννηση και ενδιαφέρον για την Ελλάδα
Η Ευρώπη έδειξε έντονο ενδιαφέρον για την αρχαία ελληνική κληρονομιά, με αποτέλεσμα πολλά ευρήματα να καταλήξουν σε αρχαιοπωλεία και ιδιωτικές συλλογές.