Δίπλα στο κλιμακοστάσιο και το μεγάλο υαλοπίνακα που επιτρέπει την θέα στον εύφορο ηλειακό κάμπο, η αίθουσα με το ξύλινο δάπεδο (παρκέ) η οποία αρχικά είχε σχεδιαστεί για την φιλοξενία περιοδικών εκθέσεων, παρουσιάζει αρχαία έργα προερχόμενα από διάφορες αρχαιολογικές θέσεις στην περιφέρεια της πόλης της Ήλιδας και συνδέονται με οικισμούς και κώμες στην άμεση σφαίρα επιρροής της αρχαίας πρωτεύουσας.
Πρόκειται για αντικείμενα που αποτελούν παραδόσεις ή εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια σωστικών ανασκαφών σε όμορες της Ήλιδας περιοχές, εκτός των ορίων του αρχαιολογικού χώρου και του στενού περιβάλλοντός του. Το Μαρκόπουλο και το Τραγανό, ο Σταφιδόκαμπος, το Αγραπιδοχώρι και ο Κολοκυθάς είναι ορισμένες από αυτές.
Τα εκτιθέμενα έργα χρονολογούνται από τη Μυκηναϊκή έως και την ύστερη ρωμαϊκή εποχή (1500 π. Χ. – 330 μ.Χ).
Μια χαρακτηριστική ομάδα εκθεμάτων συνιστούν τα αντικείμενα που αποτελούν εισαγωγές από περιοχές με τις οποίες είχε αναπτύξει επαφές η Ήλις, όπως η Αθήνα (μελανόμορφες λήκυθοι, ερυθρόμορφα αγγεία, μελαμβαφή πινάκια και κύλικες) και η Κόρινθος (λύχνοι, κύπελλα, χάλκινος αμφορέας).
